Categorieën
Ouders Extra

Op eigen beentjes

Sinds afgelopen zondag loopt Roosmarijn op eigen beentjes door het huis. Ze loopt los. Niet zomaar van bank naar lage tafel en terug, maar kris kras door de hele kamer en als ze de kans krijgt, nog veel verder. Het tijdperk van samen overal naartoe lijkt binnen al steeds meer voorbij. Ga ik naar de keuken, dan blijft zij steken bij Ilco’s waterbak. Net zolang spelend en spattend tot ik haar erbij weg haal. Denk ik rustig even te kunnen lezen, is het inderdaad vredig stil tot Ilco uit zijn mand verjaagd, zijn heil bij mij komt zoeken. “Ze zit er weer in,” lijkt hij te willen zeggen, met naar later blijken zal, de bromtol. En dat was dan de reden dat Ilco, reeds lang nadat zijn mand weer vrij was, er maar niet rustig in wilde gaan liggen.

Na de bromtol, de waterbak en nog wat vruchteloos zoeken naar nieuw ontdeugend avontuur, had ze hem vanmiddag eindelijk echt ontdekt. De deur tussen kamer en klein gangetje naar slaapkamers en toilet. Die deur kan dicht. Terwijl ik nog in de kamer was en zij in dat kleine halletje, deed ze hem dicht. Resoluut duwend, tot hij in het slot klikte. Daarna moest hij natuurlijk weer open en weer dicht. Een zich herhalen van zetten terwijl we praatten en ze mij daar vlak achter die telkens weer door haar geopende en gesloten deur wist en waarschijnlijk bekeek door het lage glazen ruitje. Samen is nu dus nog wel samen, maar soms toch ook al een beetje alleen. Want die deur mocht, nee moest dicht. Maar uiteindelijk moest hij, met een zelfde vastberadenheid als waarmee ze hem telkens opnieuw had gesloten, toch ook weer open en mocht zij door mij worden opgetild om weer even mee te rijden. Vandaag was er genoeg ontdekt. Maar morgen ontdekt ze vast weer iets nieuws. Zij wel. Ze staat, nee loopt, tenslotte zomaar los, pardoes op eigen beentjes.

3 reacties op “Op eigen beentjes”

Wat knap van Roosmarijn!
En wat gaat de tijd toch snel .. lekker genieten van jullie kleine meisje!

irene is ook volop bezig met spetteren in de waterbak en op hondenkussens liggen…

Hallo Petra
Wat leuk dat je een kijkje op ons weblog hebt genomen. Ik heb ook hier een kijkje genomen en zal je zekers blijven volgen. En wat leuk dat jullie dochter de eerste pasjes heeft gezet.

Hoi Petra,

Ik heb deze week aan Marion nagevraagd hoe zij het deed om een peuter te vervoeren op de rolstoel.
Zij reed in een scootmobiel, maar ik denk dat het idee ook wel op een rolstoel kan.
Er was een fietsstoeltje gemonteerd voor haar, waar ook een schermpje voorkan als het koud is.
Als de kinderen naast haar liepen hadden ze een bandje om wat aan de pols van het kindje zit en aan dat van de moeder zodat ze niet kunnen weglopen.
Ik heb dat zelf in de vakantie met Michelle ook gedaan toen ze twee jaar was, want die liep altijd weg en dat werkt ook goed.

Ik hoop dat je hier wat mee kan.

Groetjes
Elly

Reacties zijn gesloten.