Misschien is een eerste geleidehond wel een beetje te vergelijken met een eerste grote liefde. Zo lief, zo bijzonder bestaat er geen tweede. Nu niet, maar ook later niet. Toch komt dat later onherroepelijk. Onze eerste hond Beau, werd ouder en verdiende zo langzamerhand haar rust. Dus togen we op een dag naar de geleidehondenschool om kennis te maken met haar opvolger.
Ilco, de nieuwe werknemer, was
“wij zijn geen wonderdieren. Onze kracht ligt denk ik in onze toewijding en trouw,” zegt Beau. Ze is een gepensioneerde geleidehond, een Golden Retriever van 10 jaar. Ze straalt liefde, rust en vrede uit. “Ik kom van de kennel Forward Looking en ben uit het eerste eigen nestje honden van Desudo Blindengeleidehonden.”
Omdat het rijden met een one-arm-drive systeem voor mij een behoorlijke inspanning betekent en omdat we voorzichtig wilden starten met de driemanscombinatie bestaande uit Roosmarijn, Ilco en mij, is Ilco’s werkzame leven nu pas hervat. Hij is dus weer terug van zwangerschapsverlof.
Elke dag uit eten terwijl het menu telkens weer een verrassing is. Dat is voor sommige honden de realiteit. Voor de baasjes echter, geldt dat ze in kou, wind en regen kunnen fluiten naar hun viervoeter.
Nadat we hadden besloten dat het voor Beau beter zou zijn om ergens anders te gaan wonen, is er zowel door ons als door de geleidehondenschool gezocht naar een goed pleeggezin voor haar. Er was echter eigenlijk maar één plek waar ik haar graag oud zou zien worden, namelijk bij de puppywalkers van Ilco. Uit ons contact, maar vooral ook uit het gedrag van de hond valt af te lezen hoe goed hij het daar gehad heeft. Zowel Beau als Ilco zijn enorme knuffels en beiden zijn graag bij de mensen. Dus wat zou mooier zijn dan dat ze in die sfeer zou kunnen blijven wonen en leven?
Er heerst hier nu regelmatig een soort speelkwartier. Want de honden kunnen het uitstekend samen vinden en dat resulteert dus meer dan eens in het bijten in poten, het over de grond rollen of soms zelfs een verdwaalde blaf. Wat zijn ze lief samen, Beau en Ilco.
Op maandag middag 8 september kwam een vrolijke, slanke, jonge hond de huiskamer en ons leven binnen. Met hem mee kwamen zijn mand, een riem, voer plus bakken, beugel plus tuig, een speeltje en wat kauwstaven.
Een ouder wordende geleidehond gaat op een gegeven moment met pensioen. Dat betekent voor hem of haar de beëindiging van het werkzame leven. Het betekent in geen geval,