Categorieën
Ouders Extra

Voorbereidingen op de komst van ons eerste kindje

Over een babykamer met een extra touch en een tijd met een gouden randje

Ik ben nu 36 weken zwanger en de voorbereidingen die we willen treffen voor ons kindje raken zo langzamerhand gelukkig in een eindstadium. Wat komt er zoal kijken bij een moderne babykamer die ook bruikbaar moet zijn voor ouders met een motorische en visuele handicap? Een kast voor kleertjes en andere spullen. Onze babykamer is voorzien van een inbouwkast met schuifdeur die een hele wand beslaat. Prachtig, want in veel huizen moet je juist dit soort handige bergruimte ontberen. Alleen stond in het gedeelte dat we voor de baby willen gaan gebruiken, de wasmachine, de droger en een extra vriezer. Inmiddels is de vriezer verplaatst, evenals droger en wasmachine, die sinds gisteren hun nieuwe plek in de douche hebben ingenomen. Uit de kast waren ze al, omdat hun plaats inmiddels is ingenomen door planken, waarop de babykleertjes liggen.

De commode was een ander verhaal. Vanuit de rolstoel is een standaard commode meestal niet goed bruikbaar, omdat hij niet onderrijdbaar is. Een leuk klusje voor mijn schoonouders die zo, ook al wonen ze wat verder weg, toch konden helpen bij de voorbereidingen op de geboorte van hun tweede kleinkind. De commode is inmiddels ook af en geplaatst. Een mooi zelf gemaakt houten bureautje, precies op mijn werkhoogte, met aan weerszijden kastjes met daarin laatjes en opbergvakken. De werktekeningen hiervan bestaan nog, dus als je denkt iets dergelijks nodig te hebben en je hebt een handige klusser in je familie of kennissenkring, dan is dit misschien wel iets voor jou.

Wij hebben geen wieg. We wilden er geen kopen en in onze families circuleert er simpelweg geen. Maar een belangrijker punt van aandacht was, dat wij het niet handig vonden, zo’n ding op een standaard, op de verkeerde hoogte voor mij. We hebben lang naar een geschikt bedje gezocht en natuurlijk vertederden de wiegjes mij stiekem toch. Maar wat is praktisch? Een bedje waarvan de zijkant omhoog en omlaag kan, zo hadden we bedacht. Vroeger heb ik daar zelf mijn eerste jaren in geslapen. Maar zoiets vonden we nergens onder de 1000 euro. Er zijn bedjes waar een paar spijlen uit kunnen. Lang niet toereikend, als je je kindje tillen wilt vanuit zittende positie. Er zijn ook nog bedjes waarvan de zijkant geopend kan worden als een deurtje. Maar dan zou ik zelf even uit de weg moeten, zodat het deurtje open kan. Voor mijn gevoel geen goed idee, de baby ligt er dan onbewaakt bij. En omdat je als je zwanger bent ongelimiteerd op je gevoel schijnt te mogen of zelfs te moeten afgaan, vielen dergelijke bedjes af. Jurjen vond het overigens nodig er één met een konijnenhok te vergelijken, wat mijn kooplust bepaald niet opwekte. Dat het toch nog een heel mooi, ja zelfs vertederend geheeltje is geworden, komt omdat we uiteindelijk de Franse Sauthon bedjes hebben ontdekt. Ze zijn niet goedkoop, maar wel betaalbaar en vooral heel mooi. De zijkant kan voldoende zakken om je kindje er, ook vanuit de rolstoel, goed uit te kunnen tillen. Wel blijft er altijd een opstaand randje bestaan, zodat een pasgeborene er zeker niet uit zal rollen. Om toch het wiegjes idee zoveel mogelijk te benaderen en in de zomer wellicht de muggen weg te houden, hangt er een hemeltje in de vorm van een klamboe boven, gemaakt van heel zacht aanvoelende stof met voelbare hartjes.

Soms merken we hoe er ook vanuit onverwachte hoek met ons wordt meegedacht. Onze buurman en loodgieter, die onze douche, nu met wasmachine en droger in orde heeft gemaakt, kwam gisteren vragen of we toch niet een wastafel in de babykamer zouden overwegen. Een oud idee verrees weer uit zijn as. Dat plan hadden we namelijk al eens bedacht en weer spoorslags verworpen, omdat we liefst niet een te grote verbouwing wilden. Maar als je niet kunt zien en daarbij motorisch ook net iets anders functioneert dan de gemiddelde moeder, is de kans dat je vieze handen krijgt waarschijnlijk groter dan gemiddeld. En om dan met die vieze handen je hele huis door te moeten rijden richting stromend water, dat maakt als je geluk hebt enkel vieze hoepels, maar bij pech zijn er werkelijk remsporen op de hele route van babykamer tot kraan te vinden. Dus uiteindelijk prijkt er nu in onze kinderkamer een wastafel, natuurlijk op zithoogte, net als die in de douche. De kraan die we erbij hebben gekocht, is een kraan met handdouche. Dat betekent, dat je de kop van de kraan kunt trekken. Die kop is bevestigd aan een soort doucheslang, zodat je gemakkelijk even een badje vullen kunt. Want nu het water er toch is, houden we ook het babybad in de kinderkamer. Met een knopje op de kraan, kun je kiezen voor een sproeistand of de normale waterstroom zoals die de gemiddelde kraan verlaat. Natuurlijk is ook deze kraan voorzien van een hendel, in plaats van de vaak geziene tweeknopsbediening. Ook een handige aanpassing, zodat het geheel gemakkelijk met een hand bedienbaar is en goed op temperatuur te brengen. Gelukkig gewoon te koop bij bouwmarkten en aanverwante winkels. Ons hele huis is dan ook voorzien van kranen met hendels, hoewel zonder de handige afneembare kop. Waarschijnlijk kan ik de watertemperatuur voor het badje straks nog checken aan de hand van de stand van de kraanhendel. Badthermometers praten namelijk niet. Dus, naast de ouderwetse elleboog methode ook voor mij een dubbelcheck mogelijkheid.

Al dat geklus om me heen, bracht me op het idee toch nog iets anders te berde te brengen. Het was vast niet mogelijk, zo veronderstelde ik hardop tegen onze buurman loodgieter, om het badje op de afvoer aan te sluiten. Ons badje kent wel een gat waar nu een stopje in zit. Zo kun je de inhoud heel gemakkelijk in een daarvoor bestemde emmer laten lopen als je kleintje is uitgebadderd. Die emmer, die voor mij niet te tillen zal zijn, moet dan wachten op iemand anders alvorens hij kan worden geleegd. “Dat badje is toch geen probleem?” Onze buurman houdt geloof ik niet van problemen. Hij lost ze liever op. Gisteren is het niet meer gelukt, de plotselinge opgedoken kinderkamer wastafel nam ook wat tijd, maar er komt een slang naar de afvoer die ik simpel in het stopgat van het badje kan bevestigen. Verder wordt een deel van het badje gevuld door een klein soort kunststof ligstoeltje. Dit is gewoon te koop in de babyzaak. Het zorgt ervoor dat je niet meer met een hand het hoofdje van de baby boven water hoeft te houden. Dus, twee handen vrij om te wassen en te poedelen. Zeker in mijn geval geen luxe.

Over wat luxe is en wat een aanpassing valt natuurlijk te twisten. Maar wij hebben nu met dingen die je in alle winkels kopen kunt, een mooie en toch aan onze behoeften aangepaste kinderkamer gecreëerd. Zo kan het dus. Zonder hulp van instanties, zonder dat er weer “aanpassingen” moesten worden aangevraagd en zonder dat deze kamer eruit ziet als een gehandicaptenoord. Maar er is wel hulp nodig, veel hulp zelfs. Want behalve schrijven, kan ik momenteel niet veel. We weten dat het hier normale zwangerschapskwalen betreft. Maar in hoeverre mijn spasticiteit hen versterkt, we weten het niet. Feit is, dat ik veel vocht vasthoud in mijn benen en met of zonder extra vocht nog maar heel moeilijk loop. Verder ben ik, vanaf het prille begin van mijn zwangerschap, misselijk. Een fenomeen dat alleen maar is toegenomen in de loop der maanden. Of het feit dat ik veel zit, of de verhoogde spierspanning vanwege mijn spasticiteit, daarop van invloed zijn? Ik weet het niet. Maar energie heb ik nu niet bepaald over. Ook dit is geen probleem. Mijn mooie smalle rolstoeltje bewijst nu ook binnen zijn diensten. Dat zal straks, wanneer de baby er eenmaal is, toch wel vaker voorkomen. Verder fungeert mijn moeder nu een sterk wisselend aantal uren per dag als mijn ogen en handen wanneer Jurjen hele dagen werkt. Samen kleertjes ordenen. Ik bekijk ze, zij ordent ze en vertelt mij waar het het handigst ligt. Meedenken over de kast, de douche, over al die dingen waarbij het fijn is als er behalve Jurjen nog iemand naar kijkt die mij van haver tot gort kent. Ilco uitlaten, want ook met mijn lieve jonge geleidehondenvriendje kan ik nu even niet werken. Schoonmaken wat nog niet glimt ter ere van haar eerste kleinkind, ze doet het met het grootste plezier. Verder zijn Jurjen’s werktijden nu tijdelijk enigszins aangepast. Ook in het bedrijf waar hij werkt, wordt met ons meegeleefd en meegedacht. Door wat schuiven met uren, hij werkt er 32 per week, zijn nu enkel de maandag en dinsdag volledige werkdagen. Op de andere dagen is hij ’s middags thuis. Als we dus nog ergens heen moeten, ziekenhuis, babywinkel of ergens anders waar mijn aanwezigheid gewenst is, kan dit nu verspreid over de week gebeuren. Ook heeft hij op deze manier de mogelijkheid Ilco uit te laten en heb ik wat extra hulp waar nodig. Kortom, er zijn dus wel degelijk dingen “aangepast,” maar doordat dat mooi en harmonieus kan, maakt het de tijd tot het moment van de bevalling enkel maar tot iets heel bijzonders.

3 reacties op “Voorbereidingen op de komst van ons eerste kindje”

fijn dat jurjen dat met zijn werk kon regelen!!

En het moet een hele mooie baby kamer zijn!!… 🙂 Ik kom vast een keer baby kijken als jullie kleine er eenmaal is.. 🙂

tenminste als jullie dat ook lijkt! 😛

Reacties zijn gesloten.