Na alweer een jaar van eerste dingen, eerste hapjes, eerste stapjes, maar ook eerste keer de grote school, is Daniël nauwelijks nog een baby en ziet Roosmarijn telkens weer
Categorie: Ouders Extra
Over ouders met een extra uitdaging, zoals een handicap.
Sam Daniël
Jij maakt ons nog meer compleet
Nog rijker dan tevoren
Opnieuw een liefste wens vervuld
Een wondertje geboren
Hoera, onze zoon en broertje is geboren
Sam Daniël
Daniël
Geboren op zondag 29 januari 2012
Toen hij werd geboren,
was hij 48 cm lang en woog 2800 gram.
Wilt u mijn broertje eens komen bekijken,
laat het ons dan even van tevoren weten.
Petra, Jurjen en Roosmarijn Nieuwenhuis
Geschenk
Een kindje verwachten is zo’n mooi geschenk, dat er niets aan tippen kan. Of het moest het weten zijn dat, als alles goed gaat, er nog zo’n lief klein mensenkindje zijn intrede zal doen in ons gezin.
Onbeperkt genieten
Een functiebeperking, een handicap, allemaal woorden voor hetzelfde. Het niet volledig kunnen functioneren van een mens. Niet alles kan. Ik kan Roosmarijn niet achterop de fiets zetten voor de dagelijkse boodschappen. In een mij onbekende omgeving, verdwaal ik zonder hulp heel letterlijk. Toch functioneer ik net zo vaak naar tevredenheid als de meeste andere mensen.
Lezen doe je samen
Eén van de belangrijkste dingen die ouders een kind mee kunnen geven, is de liefde voor boeken, voor taal. Zelf ben ik vroeger urenlang voorgelezen. Ik vroeg mijn moeder niet om ‘nog een bladzij’, maar om ‘nog een hoofdstuk’.
Roosmarijn datgene te kunnen geven waarvan ik zelf zo heb genoten, blijkt echter een behoorlijk ingewikkelde opgave. Voor blinde ouders met ziende kinderen is er niets. Bij navraag vervalt men,
Veiligheid voor alles
Onze consultatiebureau ervaringen waren overwegend positief. Tot men tot twee maal toe vroeg of er dan echt niet eens een wijkverpleegkundige mocht langskomen. Laten wij nu altijd hebben gedacht dat zoiets gebeurt bij mensen waar thuis, of met het kind iets mis is. Maar nee, het zou ook zomaar kunnen gebeuren voor “onze beeldvorming”. Want daar ging het de dienstdoende arts na wat heen en weer praten om. Wij waren tot niets verplicht, omdat Roosmarijn het prima doet, zo werd ons verzekerd. Maar toch, zij willen graag met ons meedenken en enkel daarom werd de vraag ons dus gesteld.
Gewoon
Al tijdens mijn zwangerschap, zocht ik naar informatie over ouderschap en handicap. Maar veel bruikbaars bleek daarover niet te vinden.
Hoe zou ik ons kindje in bad kunnen doen of eten kunnen geven? Zouden we samen
Op eigen beentjes
Sinds afgelopen zondag loopt Roosmarijn op eigen beentjes door het huis. Ze loopt los. Niet zomaar van bank naar lage tafel en terug, maar kris kras door de hele kamer en als ze de kans krijgt, nog veel verder.
Eindelijk weer in bad
Sinds onze vakantie weten we het weer: Roosmarijn gaat graag in bad. Ook al bestond dat badje dan uit een soort wasbak, in een ruimte waar meerdere babys tegelijk van zoiets konden genieten. Lekker poedelen gaat nu kennelijk nog boven privacy. Dus elke avond pret. Eerst in bad en dan naar bed.
Ongezien een flesje maken
Al heel kort na Roosmarijn’s geboorte rees de vraag: “Hoe maken ouders met een visuele handicap een flesje klaar?” Omdat wij hoopten dat ik Roosmarijn borstvoeding zou kunnen geven, was het enig aanwezige gereedschap een Avent handkolf met de twee bijbehorende flesjes. Maar al snel bleek dat niet voldoende.